این آخرین دیدار بود... آخرین روز زیبای با تو بودن آخرین تپش قلب مضطربم برای دیدار !! تو آمدی... از دور با همان ظاهر آبی رنگ با همان لبخند همیشگی و من اما... اینبار رنگهایم را به باد سپردم اینبار سیاه آمدم تو نپرسیدی؟! تو نفهمیدی! شاید فهمیدی و به روی خود نیاوردی! دردهایم را پنهان کردم خندیدم... خندیدیم... و بعد مثل رویا بود... مثل یک خواب! اینکه من و تو بعد از سالها انتظار باهم گریستیم...! چه با شکوه بود وقتی اشکهایت را با دستهای لرزانم پاک کردم وقتی اشکهایم را با دستهای مهتابیت از گونه های سردم زدودی ! تو گفتی برایم بمان اما من ...! دیگر نمی توانم باید رفت ! تو خوب می دانی من چقدر خسته ام... از فراق های مکرر! از با هم بودن لحظه ای! از بودن تو برای او و دلخوش بودنم برای لحظه ای دیدار...! برگی از شقایق سرخ برای هر روز نبودنت کنار گذاشتم... به تعداد روزهای نبودنت شقایق خشک دارم!... مرا ببخش عزیز سالهای دور من اما...! سالهاست تو را بخشیده ام!! سالهاست محرم اسرار خاموشم هستی اسراری که هیچ گاه نشنیدی...!! به خودم می گویم... یک روز... یک روز زیبا که وجودت برایم باشد به تو خواهم گفت آنچه را که هیچ گاه... به هیچ کس نگفته ام...! باشد!! وقت تنگ است باید رفت! می روم و تو را تا دوردستها با خود خواهم برد! تا ناکجا آباد تا...! عزیز روزهای بی کسی تا همیشه دوستت دارم...! بدرود... بدرود... بدرود...
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
ساده می نویسم برایت ... ساده تر از تمام روزهایی که بی مقدمه نوشتم : دوستت دارم ...
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت