خوشبختی تاریک...

بی تو ...

                                                                نوشته 11:33 عصر توسط زهره


 CC=0; var CommAr=['2']; istika.ParsiBlog.com/Posts/27/%d8%ae%d9%88%d8%b4%d8%a8%d8%ae%d8%aa%d9%8a+%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d9%8a%d9%83.../">خوشبختی تاریک...

قلبم را در پستوی پشت خانه پنهان کرده ام و پشت نقابی از احساس چنبر زده ام و تو را ... تو را در قاب خاطرات کهنه ی هزار سال پیش ، گم کرده ام. من در این راه های دور شده از تو دیواری از اعتماد پیدا کردم و با دلی روشن تر از تمام سیاهی ها به جنگ خواهم رفت و دفاع خواهم کرد از تمام بودنت... نبودنت... یادت... من...! دیوارهای کاهگلی ذهنم را با کلنگی از احساس ویران خواهم کرد. دیوارهای کاهگلی ای که سالها پیش از تو ساخته بودم، با دستهای بی اعتمادم به هرچه بود و نبود... به هرچه هست و نیست...! ابدیت وجودم پر از رویای با تو بودن است و خالی از حقیقت حضورت...! من تو را... از روز ازل می شناختم...! یادت می آید؟! می گفتم چقدر برایم آشنایی؟! ... غارهای تنهاییم از سکوتی مرگبار سرشار می شود وقتی که تو می خواهی دیگر نباشی...!! وقتی تو عازم سفر می شوی! وقتی برایم با خنده دست تکان می دهی! وقتی برایم آرزوی محال می کنی!! و چه لبخند دردناکی است... و چه شادی حزن آلودی... و چه آرزوی تاریکی...! آرزوی خوشبختی من ... بی تو...! مگر می شود؟!!! ... چه خوشبختی تاریکی دارم... بی تو... بی حضور دستانت... آه... فکرش هم مرگ را میهمان قلبم می کند. ... با تو بودن را در چهارچوبی به وسعت تمام قلبم قاب می گیرم و آن را به دیوار سرد اتاق دیروزم می آویزم تا میهمان گرمی چشمانت باشد. و چشمانت... آه چشمانت...! چه بگویم؟! تمام وجودم درون آن دو چشم مهتابی خلاصه می شود. و آرزوهایم رنگ می بازد وقتی چشمانت را می بندی... وقتی سکوت می کنی... وقتی...!! ... نگاه کن... مرا ببین... در بلندای عشقت اوج گرفته ام چشمهایت را نبند... سقوط می کنم...!!!

کاناپه دانلود افزار

کاناپه
دانلود افزار